یوز پلنگ آسیایی

یوز پلنگ آسیایی یا ایرانی در نهم شهریورماه سال ۱۳۷۳ و در یک روز گرم تابستانی وارد ایران می شود.

این یوز ماده به همراه سه توله‌اش برای نوشیدن آب به سوی نخلستان‌های اطراف بافق آمد، اما غافل از آنکه ناگهان در میان تعدادی از مردم محلی نا آگاه محاصره می‌شود.

مادر پس از مدتی مقاومت در برابر حملات و ضربات مردم که توسط سنگ و چوب به آن وارد می‌شود فرار می‌کند، اما سه توله‌اش گرفتار می‌شوند.

یکی از شاهدان، خود را به اداره محیط زیست بافق می‌رساند و ماموران محیط زیست را مطلع می‌کند.

زمانیکه ماموران به محل می‌رسند با لاشه بی جان یکی از توله‌ها مواجه می‌شوند.

اما دو توله دیگر با وجود جراحات شدید همچنان زنده بوده‌اند و به یزد منتقل می‌شوند.

شدت ضربات وارده بر سر و روی یکی از توله‌ها باعث مرگ او در میانه راه می‌شود.

نگرانی مادر یوز ها و عاقبت آن:

در یزد توسط دامپزشک مداوا می‌شود اما برای نجات از مرگ بلافاصله به تهران منتقل می‌شود.

طبق گزارش‌های محیط‌ بانان بافق، ماده یوز پلنگ آسیایی هر روز به نزدیکی شهر و نخلستان می‌آید تا توله‌های خود را جستجو کند.

غافل از آنکه بداند چه بلایی سر توله ها آمده و بعد از یک هفته جستجوی ناکام، دیگر در محیط دیده نمی شود.

سرنوشت توله سوم یوزپلنگ آسیایی:

توله بازمانده ماریتا نام گرفت و بعد از مدتی بهبود یافت.

اما تا دی ماه ۱۳۸۲ در پارک پردیسان تهران باقی ماند و در همانجا پس از نه سال مرد.

هر چند دو توله جان باختند و ماریتا نجات یافت.

ماریتا بازمانده‌ای بود که به دلیل تنهایی و نبود جفت، هرگز نتوانست کمکی به رفع انقراض یوزپلنگ‌ها کند.

روز ملی یوز پلنگ آسیایی

نهم شهریور، روز ملی یوز پلنگ آسیایی، یادآور سابقه درخشان، همت بلند و مسئولیت سنگین ما ایرانیان است.

۹ شهریور به یادمان می آورد، ایران تنها کشور قاره کهن است که توانسته نسل یوزپلنگ آسیایی را زنده نگه دارد.

این روز یادآور عهدیست که برای حفاظت از آخرین بازمانده های این گونه ارزشمند با یکدیگر بستیم.

روز ملی یوز آسیایی به ما یادآوری می کند که برای حفظ این میراث طبیعی چه مسئولیت سنگینی در قبال خالق هستی و در قبال جهانیان داریم.

۹ شهریور وعده ما برای دست به دست هم دادن، هم قسم شدن و یکی شدن برای حفاظت از نسل یوزپلنگ است.