کشور آذربایجان
جمهوری آذربایجان که به پایتختی باکو اداره میشود دارای تاریخچه ای غنی از دولتی است که در طی یک دوره تقریباً ۵۰۰۰ ساله گسترش می یابد.
اولین سازمانهای دولتی در اینجا ابتدا در پایان هزاره ۴ و آغاز هزاره سوم قبل از میلاد ظاهر شدند.
علل مورد توجه بود آذربایجان
این کشور به دلیل موقعیت مکانی جغرافیایی مناسب و آب و هوای مطلوب، از زمان های بسیار قدیم مورد توجه بسیاری از امپراتوری ها و ایالت های مختلف قرار گرفته است.
در دوره سده سوم تا قرن هفتم میلادی، ابتدا توسط امپراطوری ساسانی ایران و سپس توسط خلافت عرب به اشغال درآمد.
هر دو امپراتوری جمعیت زیادی با منشأ ایرانی و عرب را به این کشور منتقل کردند.
این خلافت و اسلام بودند، که نقش اساسی در تاریخ شکل گیری مردمان و کشور آذربایجان ایفا کردند.
با پذیرش دین اسلام، تاریخ آن دستخوش تحولات اساسی شد.
اسلام انگیزه شدیدی به تشکیل ملت متحد، زبان، آداب و رسوم و غیره داد.
ایالت های قدیم این کشور
صفویان دولت قدرتمند
در اواخر قرن ۱۵ و آغاز قرن شانزدهم وارد مرحله کاملاً جدیدی در تاریخ خود شدند.
شاه اسماعیل خاتایی، دولتمرد برجسته، تمام مناطق جنوبی و شمالی را تحت قدرت خود متحد کرد.
بدین ترتیب، دولت صفویان، اولین دولت متحد و متمرکز ، با تبریز به عنوان پایتخت خود به وجود آمد.
دولت صفویان در این زمان به یکی از قدرتمندترین امپراتوری های خاورمیانه و خاور نزدیک تبدیل شد.
کشورهای تحت سلطه
این ایالت سرزمین های آذربایجان مدرن، ایران، ارمنستان، گرجستان، ترکمنستان، افغانستان، عراق، شرق ترکیه، کویت، بحرین، و همچنین بخشی از پاکستان، جنوب ازبکستان، بخش شرقی سوریه و بخش جنوبی روسیه را در فرمانروایی داشت.
بعد از صفویه
تقسیمات کشور آذربایجان
تقسیمات آذربایجان در قدیم
- آذربایجان شمالی به روسیه ضمیمه شد.
- آذربایجان جنوبی به ایران ضمیمه شد.
روز جمهوری
اولین دموکراسی پارلمانی شرق
استقلال دوباره این کشور
در تاریخ ۳۰ اوت ۱۹۹۱، کشور آذربایجان استقلال خود را که نقطه آغاز تاریخ معاصر کشور به عنوان یک جمهوری آذربایجان قوی و مستقل اعلام کرد.
حیدر علی اف به قدرت رسید و علی رغم یک موقعیت دشوار ژئوپلیتیکی، درگیری قره باغ با ارمنستان و مشکلات بی شماری در داخل کشور، علی اف موفق شد قدرت را متمرکز کند و پایه های ساخت یک جمهوری آذربایجان جدید و مستقل را بگذارد.
با تشکل از استراتژی و سیاست های هوشمندانه و آینده نگرانه خود، که تا به امروز ادامه دارد، جمهوری آذربایجان به یک رهبر منطقه ای و ملتی قوی و مرفه با یک دولتیت عمیق و ریشه دار تبدیل شده است.
حیدر علی اف
در سال ۱۹۳۹، پس از فارغ التحصیلی از دانشکده ی آموزش و پرورش نخجوان، به مؤسسه صنعتی آذربایجان (دانشگاه دولتی نفت و صنعتی آذربایجان فعلی) دانشکده معماری وارد شد، اما وقوع جنگ جهانی دوم مانع از پایان تحصیلات وی شد و وی را وارد عرصه سیاست کرد.
نظر (0)